Geen producten gevonden...

De ontdekker en uitvinder Dr. Shimanishi uit Japan

Introductie

Dr. Asao Shimanishi is de ontdekker van wat hij de Super Mineral Solution noemt.

Een extract uit een artikel in het december 2000 nummer van het Hado Magazine

Dit artikel werd gepubliceerd in het decembernummer 2000 van de krant Hado. Hado is een maandelijkse publicatie in Japan, opgericht door Dr. Masaru Emoto.

Dit artikel is een vertaling uit het Japans van het interview "Super Mineral Water: Minerals Extracted from Rocks: Activating Enzymes and Improving Organ Activity".

Introductie

Het staat niet ter discussie of het menselijk lichaam mineralen nodig heeft. Een mineraal bestaat niet zonder een chemische verbinding. Hun synergetische werking draagt bij aan onze gezondheid. Aan het begin van zijn wetenschappelijk onderzoek ontdekte Dr. Asao Shimanishi de kracht van ionen in zwavelzuur om samen te werken met mineralen. Uiteindelijk ontdekte hij de gepatenteerde methode voor het creëren van wat hij Super-Mineral-Solution noemde. Vandaag vragen we Dr. Shimanishi over de relatie tussen ons lichaam en mineralen. Deze mineralen beginnen hun werk door de enzymen in ons lichaam samen te brengen.

Interviewer:
Dr Shimanishi Sensei, wanneer heeft U Uw interesse in mineralen opgevat?

Dr. Shimanishi:
Mijn hoofdstudie was eigenlijk helemaal geen mineraalwetenschap, maar farmaceutische wetenschap. Ongeveer 40 jaar geleden werd ik vooral aangetrokken door het mysterie van het inwendige van de aarde en rotsen. Van rotsformaties is bekend dat ze behoorlijk hard zijn, maar pas na een zeer lang zwellingsproces en uiteindelijk naar het aardoppervlak duwen.

Mineralen in deze rotsen zijn opgelost in water en helpen bij de groei van levende organismen en helpen hen na hun dood weer af te breken, waarna deze organische stoffen en mineralen weer uiteenvallen in de aarde. Dit is een terugkerende cyclus.

De relatie tussen water en mineralen is symbiotisch: water dient om mineralen op te lossen en als drager. Zonder water zouden de mineralen nutteloos zijn. Wanneer deze mineralen oplossen in water, laden ze het water elektrisch op en veranderen het in zout. Deze mineralen vervullen een enorme taak. Vanaf nu zijn de mineralen en het water even belangrijk. Er is alleen één probleem: de mate van effectiviteit hangt af van de kwaliteit van het water.

Interviewer:
Je kunt toch niet zeggen dat kraanwater goed water is?

Dr. Shimanishi:
Tegenwoordig wordt chloor voor veel doeleinden gebruikt in de chemische industrie. Het wordt ook gebruikt om drinkwater te desinfecteren, maar, zoals je weet, wordt het ook gebruikt voor kunstmest, BHC, kiemdodende middelen, insecticiden en bij de productie van plastic. Over het algemeen is chloor nuttig in gereedschappen en machineonderdelen. Maar als het in het lichaam terechtkomt, is het gevaarlijk, vooral als het gemengd wordt met water en voedsel.

De VS en Japan gebruiken chloor om bacteriën te verminderen. In Europa wordt hiervoor ozon gebruikt.

Ik heb eens nagedacht over het volgende: de laatste tijd zijn jongeren tussen 7 en 16 jaar gewelddadig geworden. We krijgen regelmatig incidenten te zien waarbij jongeren vuurwapens hebben gebruikt. In Europa horen we dit soort nieuws niet. We hebben geen dergelijk nieuws uit Duitsland en Frankrijk ontvangen. Volgens mij kan het te maken hebben met het soort water dat ze drinken.

De desinfectienorm voor water in Japan is ook gebaseerd op chloor en dit doodt alles wat slecht en goed is. Deze standaard is hier geïntroduceerd door GHQ, de Amerikaanse bezettingsmacht na de Tweede Wereldoorlog. De methoden die Amerika gebruikt zijn gebaseerd op het principe van totale vernietiging. Zwart of wit. Wetenschappers hebben erop gewezen dat het Japanse water het zogenaamde trihalomethaan (THM) bevat. Onze politici hebben niets gedaan om een nieuwe waterzuiveringswet in te voeren. Als ze dat wel zouden doen, zouden verschillende industrieën worden gestraft. De drankenindustrie importeert steenzout en maakt er natronloog van door het elektrisch af te breken. In deze omgeving worden jongeren getroffen door dit "freak-out" fenomeen in verband met gewelddaden.

Interviewer:
Dus wat moeten we doen om de waterkwaliteit te verbeteren?

Dr. Shimanishi:
Het eerste en belangrijkste is dat we verontreinigende stoffen uit het water verwijderen. Dit proces is verdeeld in vijf stappen:
1. het uitfilteren van zichtbare vervuiling,
2. het verwijderen van ongedierte,
3. het verwijderen van rotte organische materialen en voedselresten die in het water zijn opgelost,
4. het uitfilteren van petrochemische synthetische stoffen die anders niet in de natuur voorkomen,
5. en tot slot de extractie van zware metalen zoals arseen, lood, kwik, cadmium en chroom.

Als je de voorgaande stappen heel grondig uitvoert, heb je gedestilleerd water geproduceerd. Maar het antwoord op je vraag of dit goed water is en of het goed is voor levende organismen is niet positief. Daar zijn veel redenen voor, maar alleen het verwijderen van schadelijke stoffen is niet genoeg. Zonder minerale toevoegingen is het water niet goed genoeg. In dit proces worden zoveel mogelijk mineralen toegevoegd.

Interviewer:
Wat bedoelt U met mineralen toevoegen?

Dr. Shimanishi:
Zojuist had ik het over de trend van geweld onder jongeren. Dit heeft niets te maken met geestelijke afwijkingen, maar meer met de balans van hormonen in het lichaam. Het heeft veel te maken met de mix van stoffen in het lichaam. Er zijn veel meer dan 50.000 enzymen in ons lichaam, maar we kennen slechts de structuur van 2.000 ervan.

Als analogie wil ik het volgende uitleggen: als we "vrouwelijk" de "ontvanger" noemen en "mannelijk" de "gever", en we weten dat enzymen vrouwelijk zijn, dan zijn mineralen "mannelijk". In deze relatie is "vrouwelijk" superieur en kan daarom haar "partner" kiezen uit de mineralen. Maar andersom kunnen enzymen niet geactiveerd worden als de juiste "partner" mineralen niet aanwezig zijn. Mineralen komen het lichaam binnen via voedsel en water en kunnen pas hun werk doen als ze gekoppeld zijn aan het juiste enzym. Er zijn meer dan 80 verschillende mineralen op aarde.

Als enzymen bijvoorbeeld bloed willen produceren, kunnen ze daar alleen mee beginnen als het mineraal "ijzer" aanwezig is, terwijl andere mineralen daar hoe dan ook niet voor gebruikt worden. Hetzelfde geldt voor mannelijke hormonen die alleen zink nodig hebben. Alsof het er één is: het vrouwelijk geslachtshormoon in het mannelijk lichaam wacht geduldig op zijn partner "zink". Elk levend wezen, of het nu een plant, dier of mens is, kan alleen verder leven als het de benodigde mineralen uit het water kan opnemen.

Interviewer:
Begrijpen we het goed als U zegt dat Uw Super Minerals oplossing die problemen kan oplossen die U eerder noemde?

Dr. Shimanishi:
Supermineralenoplossing en ziekten.
Nadat mensen water met de mineraaloplossing zijn gaan drinken, zijn in veel gevallen de ziekten grotendeels genezen. Helaas is het wettelijk verboden om te beweren dat onze Super Mineral Solution ziekten geneest. Ik heb veel moeite moeten doen om mensen te vragen dergelijke beweringen niet te doen. Maar hebben de Super Mineralen geholpen de ziekte te genezen? De sleutel ligt in de manier waarop de mineralen de enzymen in het lichaam activeren en de lichaamseigen genezingsprocessen in de organen helpen.
Bijvoorbeeld: een diabeet heeft een hoog suikergehalte in het bloed. Diabetes is een aandoening waarbij de insuline die in de alvleesklier wordt aangemaakt, niet goed wordt verdeeld in het lichaam. Als je naar een ziekenhuis met westerse medische technologie gaat, krijg je extra insuline ingespoten om de bloedspiegel te verlagen. Maar als je deze methode gebruikt, ontmoedig je de alvleesklier om zijn natuurlijke functie voort te zetten. De alvleesklier werkt dus steeds slechter. De Super Mineralen bevatten het mineraal dat nodig is voor dit proces om de enzymen te activeren zodat de alvleesklier zijn natuurlijke functie kan uitvoeren. De alvleesklier wordt dus ondersteund.

Supermineralen oplossing en waterclusters.
Er is nog een andere belangrijke factor van water. Het is een koerier die belangrijke mineralen in het lichaam transporteert. Hoe kleiner de waterclusters, hoe beter het water. Een watercluster bestaat uit een aantal onderling verbonden watermoleculen. Hoe kleiner een watercluster is, hoe beter en sneller het mineralen kan vervoeren in het lichaam. Onze Super Mineral Solution breekt de grote waterclusters in stukjes. Normaal gesproken zitten er ongeveer 12 watermoleculen in een watercluster. In water gemengd met de Super Mineral Solution zijn dat er gemiddeld maar 6, wat betekent dat er minder schadelijke elementen in vast kunnen komen te zitten. Het resultaat is schoner water dat beter door het lichaam wordt opgenomen en mineralen naar de cellen kan transporteren.

Supermineralenoplossing en geactiveerde zuurstof.
Water is een wonderbaarlijk en mysterieus wezen. Het is niet brandbaar, hoewel het uit twee brandbare elementen bestaat. Ik wil graag iets zeggen over ionen.

Ionen zijn elektrische energie en wanneer deze energie in water wordt geleid, worden de elementen in het water geactiveerd of gedeactiveerd. Wanneer onze Super Mineralen oplossing in het water wordt gemengd, starten ze - als een katalysator - het transformatieproces van de zuurstof en wordt er geactiveerde zuurstof geproduceerd, een zeer sterke oxide-auteur.

Veel mensen beschouwen geactiveerde zuurstof als schadelijk. Besef je wel dat wij mensen niet zonder kunnen?

De zuurstof in de lucht is relatief zwak in termen van activering. We ademen het in en het komt via de longen in het bloed terecht, waarna het reageert met de aanwezige mineralen en geactiveerd wordt. Deze geactiveerde zuurstof verbrandt vervolgens de organische stoffen in het bloed en zorgt ervoor dat de lichaamstemperatuur 36,5 graden Celsius kan bereiken, maar alleen als er voldoende mineralen in het bloed aanwezig zijn.

Wat is veroudering en wat veroorzaakt het? De oorzaak zijn geoxideerde residuen: organische "as". We hebben zeer krachtige geactiveerde zuurstof nodig om deze resten te oxideren, zodat ze uit ons lichaam kunnen worden verwijderd. We verouderen wanneer - in de loop der jaren - dit proces niet meer 100% werkt en de resten ons lichaam belasten. Met onze Super Mineral Solution is ons lichaam goed uitgerust om dit reinigingsproces te ondersteunen zodat ons lichaam 100% schoon blijft.

Super Mineral Solution en vegetatie.
Planten voorzien ons van deze mineralen, die ze op hun beurt moeten onttrekken aan de grond waarin ze groeien. Kunnen we de aanmaak van koolhydraten verwachten als we alleen kooldioxide, water en zonlicht tot onze beschikking hadden? Natuurlijk niet. Fotosynthese kan alleen plaatsvinden als de benodigde mineralen ook als co-partners in de plant aanwezig zijn.

Planten gebruiken hun wortels om zuur in de bodem uit te scheiden, dat zich bindt of oplost in de bodem. Hierdoor worden de mineralen in de bodem geabsorbeerd. De mineralen worden vervolgens naar de bladeren getransporteerd en gebruikt in het fotosyntheseproces. Het belangrijkste mineraal in het groene bladpigment is magnesium. Als er niet genoeg magnesium in de tuin is, zullen de groenten niet lekker smaken. Vroeger gebruikten we in Japan menselijke uitwerpselen als meststof. Zo werden de mineralen hergebruikt. Tegenwoordig gebruiken we kunstmest, waardoor we groenten eten die weinig mineralen bevatten.

Interviewer:
Waarin verschillen mineralen uit de bodem van die uit de oceanen?

Dr. Shimanishi:
Onlangs heeft water uit de diepten van de oceanen de aandacht getrokken. De mineralen in zout water kunnen worden verdeeld in twee groepen. De lichtere klasse mineralen, zoals natrium en magnesium, en de zwaardere klasse. Mineralen die wij mensen nodig hebben behoren tot de zwaardere klasse mineralen. Deze zijn ook overvloedig aanwezig in het diepe water van de oceanen en zijn ongetwijfeld goed voor ons.

Het probleem is echter dat een mineraal nooit bestaat zonder een chemische binding met andere elementen. Mineralen in het diepe water van de oceanen hebben een verbinding met chloor. Zo bestaat het mineraal natrium als natriumchloride en magnesium als magnesiumchloride. In positief geladen toestand zijn metalen direct verbonden met andere negatief geladen elementen en heel vaak met chloor. We moeten verder onderzoeken hoe mineralen zich in het lichaam gedragen als ze in contact komen met chloor. Aan deze mineralen in diepzeewater moet niet onbeperkt belang worden gehecht, simpelweg omdat het belangrijke mineralen zijn.

Onze supermineralen zijn zwavelzuur in combinatie met positief geladen mineralen. Zwavel is het op vier na meest voorkomende element op aarde. Japan heeft veel vulkanische zwavel en daarom zijn er zoveel natuurlijke bronnen die naar zwavel ruiken. Zwavel in combinatie met mineralen creëert aminozuren in organismen en eetbare vegetatie die deze aminozuren bevat smaakt het beste. Veel mineralen combineren met zwavelzuur om stabiele moleculen te vormen. Positief geladen mineralen zoeken de best mogelijke en meest compatibele bindingspartners, analoog aan een huwelijksrelatie. Als het "huwelijk" tussen de twee niet helemaal goed is, veranderen de positief geladen mineralen van zwavelzuurpartner totdat ze volledig compatibel zijn. Dit type compatibiliteit wordt ook wel "ionische neiging" genoemd. Mineralen in zwavelzuurverbindingen zijn zeer stabiel, terwijl verbindingen met chloor gemakkelijk worden gevormd, maar vrij instabiel zijn en ook weer snel oplossen, dus niet zo trouw aan elkaar zijn.

Onze Super Mineral-oplossing bestaat uit mineralen die met zwavelzuur worden gewonnen uit zwart mica dat in graniet is ingebed. Wanneer deze oplossing wordt gemengd met kraanwater, wordt de zuurstof die erin zit geactiveerd.

De oorsprong van het leven is afgeleid van deze oxidatie. Het water zelf wordt nu ook geactiveerd en de waterclusters worden kleiner. Afbrekende organische stoffen (technische term: trihalomethaan of THM) raken verstrikt in grote waterclusters en vermengen zich zo in het water. Als de waterclusters klein zijn, is het moeilijker voor de stoffen om zich "staande te houden" in het water en bezinken ze uit het water, waardoor het water automatisch wordt gezuiverd van veel giftige stoffen. Deze logische stap in het waterzuiveringsproces maakt het beter voor ons lichaam.

Interviewer:
Hoe bent U op het idee gekomen om de mineralen uit zwarte micas in het bijzonder te extraheren?

Dr. Shimanishi:
Enige tijd geleden was ik betrokken bij een onderzoek waarbij radioactief water uit een kernreactor werd geloosd. Er was een bepaald materiaal dat de radioactiviteit absorbeerde en werkte volgens het principe van ionenuitwisseling. Dit materiaal bestond uit zogenaamde vermiculieten (wormsteen), een ionenuitwisselend materiaal.

Toen ik dit materiaal in handen kreeg en het kon onderzoeken, realiseerde ik me dat vermiculiet eigenlijk een gesteente van schuimend mica is.

Mica buiten Japan was bijna allemaal wit, maar zwart mica is veel rijker aan mineralen. Toen ging ik op zoek naar dit zwarte mica in Japan en vond het in graniet. Onze supermineralenoplossing wordt eruit gewonnen. Het is dus niet chemisch geproduceerd. Integendeel, het wordt uit de natuur gehaald zonder verdere behandeling.

Interviewer:
Waarom heeft U de Super Mineral Solution ontwikkeld?

Dr. Shimanishi:
Mijn studie begon niet met drinkwateronderzoek. Ik begon met dit werk omdat ik geïnteresseerd was in de zuivering van vervuild water. Het water in rivieren, beken en meren is extreem vervuild. Dit wordt veroorzaakt door afstromend water van industriële en residentiële faciliteiten. Ik was vooral bezorgd over de vervuiling door synthetische wasmiddelen en afval van producten op oliebasis. We hebben geprobeerd om het water schoon te maken met behulp van bacteriën, maar deze hadden slechts een beperkt succes. Omdat ik eerder was begonnen met zwaar vervuild industrieel water, was het zuiveren van kraanwater relatief eenvoudig voor mij.

Ik experimenteerde met afvalwater van restaurantkeukens en slachthuizen door 5 druppels Super Mineral Solution, speciaal ontwikkeld voor dit soort slibachtig afvalwater, aan het water toe te voegen. Er ontsnapten onmiddellijk kooldioxidegassen uit het water terwijl het oxideerde. Deze vloeistof heeft een sterke zuurgraad (pH 0,5 tot 1,0). Maar wees er niet bang voor. Chloor, zwavelzuur en zwavelzuurzout zijn anorganische zuren en zijn gevaarlijk op zichzelf, maar vormen geen bedreiging als ze gecombineerd worden met mineralen. Als deze zuren zich in een stabiele toestand bevinden, zul je je huid niet verwonden als je ermee in contact komt. Als je er echter een druppel van op een stuk katoen zou laten vallen, zou er een gat in branden, maar ze zijn verrassend veilig voor ons mensen en dieren.

Na een tijdje kun je zichtbaar een scheiding zien van het slib in het water gemengd met de supermineralenoplossing en wordt het water aan de oppervlakte transparanter. In feite hebben de mineralen nu de grootte van de waterclusters sterk verkleind, waardoor het slib dat eerder in de grote waterclusters gevangen zat automatisch vrijkomt en zich op de bodem van het reservoir afzet. Als dit eruit gefilterd is, is het water heel schoon en heeft het geen geur meer. Het bijzondere is dat het uitgefilterde slib nu ook onschadelijk is voor het milieu en zorgeloos kan worden afgevoerd.

Dit proces illustreert hoe snel Super Minerals organische vervuiling kan verwijderen en schoon water kan produceren. Deze technologie zal binnenkort in Rusland worden toegepast. Japan is erg terughoudend met het gebruik van deze technologie en het wordt niet echt geaccepteerd. Ik denk dat Japan erg achterloopt op dit gebied.

Interviewer:
Vertel eens iets over je toekomstplannen?

Dr. Shimanishi:
Het publiceren van dit interview in het magazine "The Hado" zal het bewustzijn en begrip van deze technologie vergroten. Zelfs als niet iedereen hetzelfde resultaat ziet in het experiment en niet het hele proces begrijpt, geloof ik dat het bewustzijn van de persoon die het experiment uitvoert erg belangrijk is. Ik werk als een wetenschapper met toegevoegde waarde en ik wil andere technologieën niet uitsluiten of verdrijven. Wij mensen moeten met elkaar samenwerken. Dat is mijn wens en op die manier kunnen we de aarde sneller schoonmaken en er weer een leefbare omgeving van maken.

Een extract uit een voordracht uit 2005

Ik werk al heel lang in de waterindustrie. Vandaag wil ik enkele van mijn gedachten met jullie delen onder de titel "Water, nu en in de toekomst".

Lang geleden eerden, vreesden en dienden boeren de god van het water met groot respect.

Alleen planten kunnen organische stoffen maken. Alle dieren, inclusief roofdieren, zijn afhankelijk van planten. Als er geen planten zijn, is het lot van de dieren honger en dood.

Met andere woorden, de opbrengst van planten is afhankelijk van water. Hoewel het belang van water erg groot is, worden er maar weinig studies aan gewijd omdat het modieuzer is om petrochemie en polymeerchemie te bestuderen.

Ongeveer tien jaar geleden verscheen wateronderzoek plotseling in de academische wereld.

Honderd jaar geleden zou niemand hebben gedacht dat water dat wordt gebruikt om branden te blussen ooit als energiebron zou worden beschouwd.

De totale hoeveelheid water op aarde is ongeveer 1,4 miljard kubieke kilometer, waarvan 97,5% zeewater is. De hoeveelheid die beschikbaar is voor landdieren ligt tussen de 0,003% en 0,008% van het resterende water.

Vanwege dit feit hebben we al veel conflicten gehad in verschillende delen van de wereld en er worden nog meer oorlogen verwacht.

Tegenwoordig is ontbossing verantwoordelijk voor de opwarming van de aarde in veel delen van de wereld. Overstromingen komen vaak voor als gevolg van hevige regenval en rivieren zijn moeilijk te beheersen. We zijn gedwongen om het water steeds opnieuw te behandelen.

Water is iets wonderlijks en mysterieus. Het is niet brandbaar, hoewel het uit twee brandbare elementen bestaat.

Zoals je waarschijnlijk wel weet, bestaat water uit waterstof- en zuurstofionen en blijft het onomkeerbaar in deze toestand, ook al zijn de plus- en min-ionen van elkaar gescheiden.

We kunnen dit water niet langer gebruiken zodra het vervuild is met verschillende opgeloste verontreinigende stoffen. We moeten deze verontreinigingen eruit filteren, anders krijgen we al snel een knelpunt. We moeten dag en nacht doorwerken om het vervuilde water herbruikbaar te maken.

Vervuild water is water waarin organische en/of anorganische stoffen "gevangen" zitten in de ruimtes tussen de clusters van watermoleculen. Deze clusters zien eruit als wijnranken. Sommige zijn colloïdaal ingesloten, andere zijn gewoon met het water vermengd. Vervuiling betekent dat vervuilende stoffen in het water vergaan. Het water zelf blijft altijd moleculair onveranderd.

Om dit punt nogmaals te bewijzen: waarom laat je water niet door een omgekeerd osmose- of destillatieproces lopen? Filter vervolgens de vervuilende stoffen eruit. Daarna zul je zien dat het water nog steeds onveranderd is. Water is en blijft water. Het zijn de vervuilende stoffen die in het water rotten, niet het water zelf. Dat is een feit. Water is inderdaad iets wonderlijks en mysterieus.

Al het water op aarde, of het nu regen, rivieren of grondwater is, is puur, zuiver water. Helaas zijn al deze wateren in meer of mindere mate vervuild. Daarom moeten we er zoveel mogelijk verontreinigende stoffen uit verwijderen, zodat wij mensen ze zonder aarzelen weer kunnen gebruiken en ons zo helpen te overleven.

Tot nu toe hebben we voornamelijk microben gebruikt, zoals de natuur altijd heeft gedaan. Helaas is dit niet genoeg om de petrochemische verontreinigingen te verwijderen. Deze verontreinigende stoffen zijn vandaag de dag onze grootste zorg. En er wordt heel weinig aan gedaan.

De hoeveelheid zuurstof in water is 900 gram per kilo, of met andere woorden: 16 van de in totaal 18 delen zijn zuurstof.

Mijn oorspronkelijke idee was om gebruik te maken van de voordelen van deze zuurstof in het water, die energie bevat in de vorm van ionen. Deze energie zit niet in de zuurstof die we inademen. Door deze zuurstof te activeren om de oxidatie te verhogen, zou ik het proces van rotten kunnen stoppen en de organische verontreinigingen in het proces van kleven kunnen verwijderen.

De zuurstof in de lucht kan oplossen in water, maar het potentieel van dit type zuurstof is te beperkt om water te kunnen zuiveren. Dit is bekend in wetenschappelijke kringen, maar er is niet verder naar gezocht en men heeft de waterzuivering met behulp van zuurstof opgegeven.

Dus in plaats van ons te richten op opgeloste zuurstof, hebben wij besloten om de zuurstof te activeren die al aanwezig is in de watermoleculen. Dit type zuurstof wordt "radicale zuurstof" of "-OH" genoemd en wordt gecreëerd door mineralen in geïoniseerde toestand toe te voegen. We hebben veel succes gehad met deze aanpak.

Deze nieuwe ideeën en benaderingen zijn chemisch getest met precisie-instrumenten en worden nu gebruikt in verschillende waterzuiveringstechnologieën.

Het is ook bewezen dat deze aanpak, die ik de "geactiveerde zuurstof formule" noem, niet alleen effectief is als waterzuiveringsmethode, maar ook om de groei van planten en dieren te ondersteunen. Deze methode heeft een grote bloei veroorzaakt in de landbouw en visserij.

Ons menselijk lichaam bestaat voor 70% uit water. De aarde bestaat voor 70% uit water en voor planten is dat zelfs 90%. Moet ik nog benadrukken hoe belangrijk water voor ons is? Zonder water zou er geen organisch leven op aarde bestaan.

Gemiddeld is de aarde bedekt met enkele meters water, maar geen gram water heeft ooit de aarde verlaten. In de een of andere vorm blijft het water op de aarde en wordt het steeds opnieuw gebruikt. Het water en de aarde zijn met elkaar verbonden.

Daarom moeten we dit water met het grootste respect, nederigheid, zorg en dankbaarheid behandelen, anders zullen we snel aan ons einde komen.

Water behoort niet toe aan één land of ras. We moeten er allemaal even voorzichtig mee omgaan. Het is van alle levende wezens. We moeten er alles aan doen om ervoor te zorgen dat er geen oorlogen om worden gevoerd.

Aanvulling:
Een team van wetenschappers van de Universiteit van Tokio (onder leiding van Prof. Shinichi Someya), de Universiteit van Wisconsin en de Universiteit van Miami zijn tot de conclusie gekomen dat OH radicalen, die eerder werden geïdentificeerd als de oorzaak van veroudering, geen effect hebben op de veroudering van het menselijk lichaam. Het team vond ook het deel van beschadigd DNA in de mitochondriën (een klein orgaan van een menselijke cel) dat verantwoordelijk is voor het verouderingsproces.

De resultaten werden gepubliceerd in het tijdschrift NATURE van 15 juli 2005. Eerder werd gedacht dat actieve zuurstof, ook wel radicale zuurstof genoemd, de cellen in het lichaam zou oxideren, waardoor genen en celmembranen beschadigd zouden raken en het verouderingsproces zou versnellen. De markt zit vol met antiverouderingsproducten. Prof. Someya: "In laboratoriumtests konden we vaststellen dat radicale zuurstof geen effect heeft op de mitochondriën in de cellen. Dit nieuwe inzicht zal ons leiden naar volledig nieuwe ontwikkelingen op het gebied van antiveroudering".

 

 

Wij slaan cookies op om onze website te verbeteren. Is dat akkoord? Ja Nee Meer over cookies »